درباره استامینوفن
طیبه احمدیان راد
دکتر داروساز
استامینوفن داروی ضد تب و ضد درد غیر مخدر است. این دارو به شکل قرص، قطره، شربت و شیاف در دسترس است.
مقدار مصرف این دارو براساس سن بیمار و درجه تب یا مقدار درد متفاوت است. اما به طور خلاصه می توان گفت که برای بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال استفاده از آن در هر 6-4 ساعت یک قرص 500 میلی گرمی کافی است و حداکثر مقدار مصرف آن نباید از چهار گرم در روز تجاوز کند.
مصرف این دارو در بیمارانی که به آن حساسیت شناخته شده دارند منع شده است. در موارد کم خونی، بیماری کبدی یا کلیوی و سابقه خونریزی گوارشی باید با احتیاط مصرف شود. این دارو می تواند علایم عفونت حاد را بپوشاند. بنابراین در بیماران دیابتی که خطر بروز عفونت در آنها زیاد است باید به دقت مصرف شود.
اگر استامینوفن را با مواد غذایی کافئین دار مانند قهوه و چای مصرف کنید اثر درمانی آن افزایش می یابد.
این دارو با مصرف مقادیر سمی صدمات شدید کبدی ایجاد می کند. ضعف، خارش، تهوع و دلپیچه، اسهال، استفراغ، کاهش قند خون و کم خونی می تواند از عوارض جانبی مصرف این دارو باشد.
استامینوفن هیچ گونه اثر ضد التهابی قابل توجهی ندارد. بسیاری از داروهای بدون نسخه دارای استامنیوفن هستند. در محاسبه مصرف روزانه استامینوفن باید آنها را در نظر گرفت.
در صورتی که تب بالای 39.5 درجه سانتی گراد بیش از سه روز طول بکشد و یا تب راجعه داشته باشید به پزشک مراجعه کنید و از خود درمانی پرهیز کنید.
این دارو را بیش ازپنج روز در کودکان و بیش از ده روز در بزرگسالان مصرف نکنید.
استامینوفن با نام تجازی "پاراستامول" نیز عرضه می شود.
نوع کدئین دار استامینوفن ممکن است به علت داشتن کدئین سبب اعتیاد شود و تکرار مصرف آن سبب وابستگی جسمی و روانی به دارو شود. از آن جایی که این دارو سبب خواب آلودگی می شود، در هنگام مصرف آن از انجام فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری کنید و به بیماران سالخورده و ناتوان آن را تجویز نکنید.
از مصرف همزمان الکل، داروهای ضد درد مخدر، خواب آورها و آرام بخش ها با استامینوفن کدئین باید خودداری شود.
براساس کتاب اطلاعات دارویی بالینی-دکتر جاویدان نژاد و دکتر حاجی بابایی
