دایناسور

درباره ی دایناسور ها بیشتر بدانیم

 

 

بزرگ ترین دایناسورها بیش از 100 پا (30 متر) درازا و بیش از 50 پا (15 متر) بلندی داشتند مثل ارجنتینوسوروس Argentinosaurus, سیسموسورس (Seismosaurus), آلتراسوروس (Ultrasauros), براچیوسورا (Brachiosaurus) و سوپرسوراس (Supersaurus). کوچک ترین دایناسورها, مثل کمپسوگناتوس (Compsognathus) حدوداً به اندازه یک مرغ بودند. بیشتر دایناسورها بینابین این اندازه ها را داشتند.

سوروپودهای (sauropods) گیاهخوار بزرگ ترین حیواناتی هستند که تا کنون بر روی زمین قدم گذاشته اند. اما نهنگ های آبی رنگ عظیم تر از هر دایناسوری بودند.

 

هیچ کس نمی داند که دایناسورها چه رنگ یا طرحی داشتند.

خیلی مشکل است تا ترسیم کنیم که دایناسورها چه صدایی داشتند, چگونه رفتار می کردند, چه رنگی بودند یا حتی نمی دانیم چگونه بگوییم که آیا یک فسیل نر بوده یا ماده.

 

 

 

بیشتر دایناسورها گیاه خوار بودند (همچنین علف خوار نامیده می شوند). برای مثال, ترایسرتوپ ها (Triceratops) دایناسور گیاه خوار بودند.

 

 

بعضی از دایناسورها گوشت خوار بودند (برای همین گوشت خوار نامیده می شوند). برای مثال تی.رکس T. rex یک دایناسور گوشت خوار بود.

 

 

 

انواع بسیار متفاوتی از دایناسورها در زمان های مختلف زندگی کردند.

• بعضی از آنها روی دوپایشان راه می رفتند (آنها جانوران دوپا بودند), بعضی روی چهارپا راه می رفتند (آنها چهارپا بودند).

• بعضی می توانستند به هر دو شکل راه بروند.

• بعضی سریع بودند (مثل ولوسایرپتور (Velociraptor) و بعضی کند و لق لق کنان بودند (مثل انکیلوسوروس Ankylosaurus).
• بعضی ها سطح بدن زره دار داشتند بعضی شاخ, تاج, بدن میخ میخ مانند یا چین داشتند.
• بعضی پوست ضخیم و ناهموار داشتند و بعضی حتی پرهای ابتدایی و اولیه داشتند.

موقعی که دایناسورها زندگی می کردند, قاره های زمین در یک قاره بسیار بزرگ به نام پانگه آ به هم پیوسته بودند و زمین گرم تر از حالا بود.

دایناسورها برای بیش از 165 میلیون سال در طول عهد مزوزوئیک بر زمین فرمانروایی کردند. اما 65 میلیون سال قبل به شکل اسرارآمیزی نسل آنها منقرض شد. دیرینه شناسان بقایای فسیل آنها را مطالعه می کنند تا بیشتر درباره جهان جالب ماقبل تاریخ دایناسورها بیاموزند.

 

 

دایناسورها 65 میلیون سال قبل شاید به خاطر تغییرات آب و هوایی که در نتیجه برخورد یک سیارک رخ داده بود, منقرض شدند.

دایناسورها حدود 65 میلیون سال قبل در دوره کرتاسه که زمان آتشفشان های زیاد و فعالیت صفحات زمین بود, منقرض شدند. تعداد زیادی نظریه درباره این که چرا انقراض رخ داد وجود دارد. بیشتر آنها به طور گسترده ای با این نظریه که برخورد یک سیارک موجب تغییرات آب و هوایی اساسی بر روی زمین شده که دایناسورها نمی توانستند خودشان را با آن تطبیق دهند موافق اند.

 

بعضی از دایناسورها خیلی شبیه به پرندگان بودند و ممکن است اجداد پرندگان امروزی باشند.

شاید دایناسورها امروزه به صورت پرندگان به حیاتشان ادامه می دهند. همه آن چه که از دایناسورها باقی مانده فسیل ها و شاید پرندگان باشد. فسیل دایناسورها در سراسر جهان پیدا شده. حتی شاید در نزدیکی جایی که شما زندگی می کنید هم وجود داشته باشد!

 

تقریباً 500 طبقه بندی برای دایناسور و تعداد بسیار بیشتری گونه دایناسورها توصیف شده. هر چند ماه یک بار (بعضی وقت ها هر چند هفته یک بار), یافته های جدیدی از زیر خاک خارج می شود.

 

اگرچه فسیل دایناسور از دست کم سال 1818 میلادی شناخته شده, اما اصطلاح دایناسور (دینوس deinos معنی وحشتناک و سوروس sauros معنی مارمولک می دهد) به وسیله کالبد شناس (آناتومیست) انگلیسی "سر ریچارد اون" (Sir Richard Owen) در سال 1842 ابداع شد. تنها سه دایناسور مگالوسوروس (Megalosaurus), ایگاندون (Iguanodon), و هیلئوسوروس (Hylaeosaurus) که دایناسورهای خیلی بزرگی هستند, در آن زمان شناخته شده بودند.

قدیمی ترین دایناسور شناخته شده ائورپتور (Eoraptor) یک دایناسور گوشت خوار متعلق به حدود 228 میلیون سال قبل است.