زمین از دو سیاره ساخته شده است!

یافته‌های شگفت‌انگیز دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس نشان می‌دهد که زمین در حقیقت از دو سیاره ساخته شده که طی یک برخورد رودررو به هم رسیده‌اند و در نتیجه آن، ماه شکل گرفته است.

 در ابتدا عقیده بر این بود که ماه در اثر برخورد سیاره کوچکتری موسوم به تئا(Theia) با زمین و انفجار آن شکل گرفته که تکه کوچکی از آن به فضا ارسال شده و در گرانش زمین گیر افتاده است. اما اگر این امر صحت داشت، ماه باید ترکیبات شیمیایی متفاوتی از زمین داشت زیرا طبق این تصور از سیاره تئا ساخته شده بود. اما محققان با بررسی سنگ‌های بدست آمده از ماه در ماموریت‌های آ‍پولو دریافتند که ایزوتوپ‌های اکسیژن آنها مشابه زمین است.

این امر بدان معنی است که تصادم زمین و تئا بقدری تهاجمی بوده که دو سیاره با هم ترکیب شده و یک سیاره جدید را تشکیل داده‌اند و در نهایت، بخشی از آن‌ها به ماه تبدیل شده است. این برخورد حدود ۱۰۰ میلیون سال پس از شکل‌گیری زمین، یعنی حدود ۴٫۵ میلیارد سال قبل رخ داده است. باورها بر این بود که تئا در زاویه ۴۵ درجه یا بیشتر با زمین برخورد کرده که از نظر دانشمندان، ضربه شدیدی بوده است.

تصویری از سنگهای ماه که از ماموریت آپولو 17 به زمین آورده شده است.

تصویری از سنگهای ماه که از ماموریت آپولو ۱۷ به زمین آورده شده است.

محققان هفت سنگی را که توسط ماموریت‌های آپولو ۱۲، ۱۵ و ۱۷ از ماه به زمین آورده شده بودند به همراه سنگهای آتشفشانی از جبه زمین بررسی کردند. کلید بازسازی این ضربه بزرگ یک نشانه شیمیایی است که در اتم‌های اکسیژن سنگها آشکار شد. بیش از ۹۹٫۹ درصد اکسیژن زمین O-16 است که دلیل این نامگذاری، برخورداری هر اتم از هشت پروتون و هشت نوترون است.

اما همچنین مقادیر کوچکی از ایزوتوپ‌های سنگین‌تر اکسیژن یعنی O-17 با یک نوترون اضافی و O-18 با دو نوترون اضافی نیز وجود دارند. در سال ۲۰۱۴ تیمی از دانشمندان آلمانی خبر دادند که ماه نیز از نسبت ایزوتوپ‌های اکسیژن منحصربفرد خود برخوردار بوده که از زمین متفاوت است. تحقیق جدید نشان داد که این یافته‌ها درست نبودند.

moon_image_3562457bمحققان دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس از فناوری و شیوه‌های پیشرفته برای ایجاد سنجش‌های بسیار دقیق و محتاطانه استفاده و صحت آنها را با طیف‌سنج جدید این دانشگاه تائید کردند. سیاره تئا که از این برخورد نجات نیافته و اکنون بخشهایی از زمین و ماه را تشکیل داده، در صورت عدم برخورد با زمین می‌توانست به شکل یک سیاره بزرگ درآید. به باور دانشمندان، این سیاره تقریبا به اندازه زمین و شاید مریخ بوده است. جزئیات بیشتر این یافته‌ها در مجله Science منتشر شده است.