آشنایی با کشور چین

Introduction-to-China2

 

 

 

سرزمین چین پرجمعیت‌ترین کشور جهان محسوب می‌شود. پهنه وسیعی از آسیای مرکزی و خاوری را دربر گرفته است.
این کشور عظیم از شمال به مغولستان، از شمال خاوری به کشور روسیه،از خاور به کشور کره شمالی، دریای زرد و دریای چین شرقی، از جنوب به دریای چین جنوبی، کشرو ویتنام، لائوس، میانمار(برمه)، هند، بوتان و نپال، از غرب به کشورهای هند، پاکستان، افغانستان، تاجیکستان، قرقیزستان، و از شمال غربی به کشور قزاقزستان محدود است.
چین دارای کهن‌ترین تمدن بشری است و پیشینه فرهنگی آن به هزاران سال قبل برمی‌گردد. نظام اجتماعی آن در ۳۵۰۰ سال پیش تثبیت گردیده است. قرنهاست که تمدن چین دارای شهرت خاص و عام است.

 

نام رسمی : جمهوری خلق چین نام محلی: ژانگهو (zhonghua)

اسامی دیگر : امپراتوری آلمانی، چین سرخ، چین کمونیست

پایتخت : پکن (15/780/000 نفر)

تاریخ استقلال :  دارای قدمت تاریخی

روز ملی : اول ماه اکتبر سالروز تأسیس جمهوری خلق چین (۱۹۴۹)

نوع حکومت : جمهوری حزبی خلق با یک مجلس قانون‌گذاری، از سال ۱۹۴۹

رئیس حکومت : رئیس جمهور

رئیس دولت : نخست وزیر

مساحت : 9/572/900 کیلومتر مربع (سومین کشور جهان)

جمعیت : 1/277/600/000 نفر در سال ۲۰۰۰ (اولین کشور جهان)

تراکم جمعیت : ۵/۱۳۳ نفر در کیلومتر مربع

واحد پول : رنمینی یوآن (Y) 

 

 

برخی از نقاط بسیار زیبا و دیدنی درچین

 

 Introduction-to-China12

 

 

معبد آسمانی (شهر: پکن)

 

این معبد در مکانی بسیار زیبا و باشکوه بنا شده است. امپراطوران چینی در آن زمان خودشان را (پسر بهشت) می‌نامیدند و این معبد با دیواری بلند در قسمت شمالی به صورت نیم دایره محصور و نماد و سمبل بهشت نامیده می‌شود.
و در قسمت جنوبی نیز به صورت مربع که نمادی از زمین طراحی شده است. چینیان در آن دوره اعتقاد داشتند که آسمان، بلند و مرتفع است ولی زمین، پست و حقیر می‌باشد و تمامی اینها منعکس کننده افکار چینی‌های باستان می‌باشد.

از جذابیتهای دیگر این معبد وجود چترهایی با سر طلایی رنگ می‌باشد. این بنا از چوب و آجر ساخته شده است.

 

 

شهر ممنوعه (شهر: پکن)

 

 

شهر ممنوعه یا همان GU GONG در شمال میدان TIANANMEN در پکن واقع شده است. در چین باستان فقط دو امپراطوری QING ، MING اقدام به ساخت کاخ و قصرهای مجلل نموده‌اند که امروزه بعنوان بزرگترین مجموعه کاخ موزه‌های امپراطوری چین با مساحت 74 هکتار در جهان مطرح می‌باشد.
شهر ممنوعه با 6 متر خندق و ده متر دیوار محصور شده است. و هر دیوار آن یک دروازه دارد. شهر ممنوعه به دو بخش تقسیم می‌شود: بخش جنوبی با محوطه بیرونی که امپراطوری وقت در آنجا فرمانروایی می‌کرد. و بخش شمالی یا محویطه درونی که وی با خانواده اشرافی‌اش در آنجا زندگی می‌کرده است.

ساخت قصر از سال 1407 یعنی در پنجمین سال فرمانروایی YONGUE ، امپراطور سوم سلسله MING آغاز شد و 14 سال بعد یعنی در سال 1420 تکمیل شد. مردم چین باستان نهایت مهارت‌شان را در ساخت شهر ممنوعه بکار برده‌اند. در ساخت این معبد از کاشی و آجرهای زمرد رنگ استفاده شده است. و ساخت شگفت‌انیگز و هنر و معماری باشکوه شهر ممنوعه نظر توریست‌های بسیاری را به خود جلب کرده است.

 

 

میدان تیان آن من (شهر: پکن)

 

این میدان در مرکز پایتخت بنا شده است. محلی برای بازدید برج TIANANMEN مقبره قهرمانان چین، کاخ‌ها و عمارت به یادماندنی MAO ZEDONG و پرچم‌ ملی در این میدان همیشه برافراشته است. و همه روزه هزاران نفر از جهانگردان و شهروندان چینی از این میدان بازدید می‌کنند. TIANANMEN در سال 1417 و طی سلسله MING در کنار شهر ممنوعه ساخته شده است و موزه‌ ملی چین در شرق این میدان قرار دارد.
همچنین ، این میدان همه روزه از گلهای زیبا و تازه آراسته یم‌شود و این امر بر جذابیت این محل افزوده است.

 

 

شانگهای (شهر: شانگهای)

 

شانگهای با قدمتی تارخی در کشور چین در دهانه رودخانه YANGTZE واقع شده است. این شهر صنعتی، امروزه با ۵/۱۸ میلیون نفر جمعیت بعنوان یکی از بهترین شهرهای صنعتی جهان محسوب می‌شود. شانگهای یکی از کلان شهرهای جهان معاصر، از نظر فرهنگی و نژادی گونه‌های مختلف اقوام را در خود جای داده است. خصیصه رفتاری مدرنیسم و سنتی حتی چینی‌ها را نیز در این منطقه دربر گرفته است. این شهر یکی از بزرگترین مراکز اصلی در زمینه بازرگانی و تجاری و یکی از بنادر مهم در آسیا و منطقه جنوب شرق محسوب می‌شود که توجه جهانیان را به خود جلب کرده است. برج مخابراتی شانگهای با ۴۶۸ متر ارتفاع یکی از چهار برج مرتفع جهان بعنوان سمبل و نماد شانگهای بشمار می‌آید.
در سه قسمت: ۱- سر، که به آن سفینه فضایی نیز می‌گویند. ۲- قسمت میانی که کروی شکل و داخل آن مغازه‌ها و رستوران‌های زیبا دایر می‌باشد. ۳- قسمت کف که فضای بسیار مناسب و دیدنی را برای بازدید کنندگان فراهم ساخته است، تشکیل شده است.

از دیگر مناطق دیدنی شانگهای می‌توان به SHESHAN ، جزیره CHONGMING ، DINGSHAN و منطقه SHENSHUNGANG اشاره کرد. شرق شناسان اروپایی و غربی سرزمین بهشتی شانگهای را به عنوان پاریس شرق نیز نام برده‌اند.

 

 

پکن (شهر: پکن)

 

شهر پکن بعنوان مرکز سیاسی و تجاری چین با وسعت ۸۰۰/۱۶ کیلومتر مربع یکی از مهم‌ترین و جذاب‌ترین پایتخت‌های جهان محسوب می‌شود. پکن دارای آب و هوایی چهار فصل بوده و بهترین زمان برای مسافرت به این شهر فصل پاییز و بهار می‌باشد. ۱۵ میلیون نفر امرزه، جمعیت پایتخت چین را تشکیل می‌دهند. آثار بسیار زیبا و باستانی پکن خود حکایت از قدمت ۳۰۰۰ ساله این شهر دارد. مسئولان شهر پکن برای چذب جهانگردان اقدامات زیادی را فراهم ساخته که از ساخت هتل‌های بسیار شیک و مجلل، مراکز تفریحی، مراکز خرید، سالنهای نمایش، امکانات خوب حمل و نقل شهری، محلهای مختلف برای اجرای اپرای Peking، و دیگر اماکن امروزی در کنار آثار باستانی همچون: میدان Tiananmen ، شهر ممنوعه ، قصرهای امپراطوری، دیوار بزرگ چین و معبد آسمانی قصر تابستانی، عمارتهای زیبا همگی بهانه‌ایست برای حضور میلیونها توریست و جهانگرد از سراسر جهان در این شهر.

 

 Introduction-to-China9

 

 

هانگزو (شهر: هانگزو)

 

هانگزو مراکز ایالت Zhejiang می‌باشد، مرکزی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی با جمعیتی بالغ بر 5/6 میلیون نفر بسیار زیبا و از نظر اقتصادی در جایگاه دوم در چین مطرح می‌باشد. فاصله شانگهای با این شهر حدود 200 کیلومتر است که از طریق بزرگراهها می‌توانید کمتر از 2 ساعت به شهر هانگزو بروید. سالیانه 20 میلیون توریست داخلی و خارجی از مرکز ایالت Zhejiang دیدن می‌کنند. مارکوپولو مورخ و جهانگرد معروف ایتالیائی این شهر را بعنوان باشکوه‌ترین و جذاب‌ترین شهر جهان در دوران سلسله Yuan توصیف کرده است.

 

 

دیوار بزرگ چین (شهر: پکن)

 

دیوار بزرگ چین، دژی است که در فاصله سده سوم پیش از میلاد تا اوایل قرن هفدهم ساخته شده است. این دژ به منظور حفاظت از سلسله‌های مختلف چین در مقابل تاخت و تاز هانیکها، مغولهاف ترکها و سایر اقوام چادرنشین که از سرزمین‌های جدید مغولستان و منچوریا می‌آمدند، ساخته شده. اما معروفترین آنها، دیورا بزرگ چین می‌باشد که بین سالهای ۲۲۰ تا ۲۰۰ پیش از میلاد توسط اولین امپراطور چین یعنی کین‌سی‌هانگ ساخته شد. این دیوار در دوره سلسله مینگ و در شمال دیوار بزرگ چین امروزی ساخته شده و مقدار کمی از آن باقی مانده است. دیوار چین طویل‌ترین دویار ساخت دست بشر است که به طول ۶۳۵۲ کیلومتر از گذرگاه شانگهای در دریای بوهایی در شرق و حدفاصل چین و منچوریا تا لوپ نور در جنوبی‌ترین قسمت منطقه خودمختار زینچجیانگ کشیده شده است. این دیوار تقریباً مرز بین چین شمالی و مغولستان داخلی را مشخص می‌کند.
وضعیت کنونی دیوار: برخی قسمت‌های دیوار که در نواحی توریستی قرار دارند حفاظت و برخی بازسازی شده‌اند. اما در بسیاری قسمتهای دیگر دیوار نیازمند تغییر بوده است.

 

 

چهره دیوار از فضا:

 

بر روی چگونگی تصویر دیوار از فضا اختلاف نظرات زیادی وجود دارد. هالیبرتون در سال ۱۹۳۸ در دومین کتاب شگفتی‌های خود می‌نویسد که این دیوار بزرگ تنها ساخته دست بشر است که از کره ماه دیده می‌شود. این مطلب همچون افسانه‌ای مشکوک باقی مانده و گاهی حتی به کتابهای مدرسه نیز سرایت کرده است. آرتور والدرون، نویسنده معتبرترین تاریخ دیوار چین می‌گوید شاید مسئله قابل رویت بودن دیوار از فضا به افسانه رویت کانالهای سیاره مریخ برمی‌گردد. اگر ما کانال مریخ را می‌بینیم. مریخی‌ها هم دیوار چین را می‌بینند

 

 

 Introduction-to-China11

 

 

تاریخ چین

 

آغاز این سلسله کرم ابریشم از جنوب چین وارد شد و این کار در تخصص زنان بوده است مردم شانگ اعتقاد به زندگی بعد از مرگ داشتند چون در فبور شاهان علاوه بر وسایل یاد شده خدمتگزاران خاص و زنان را می کشتند …

 

نژاد مردم چین :

 

پنج نژاد در چین زندگی می کنند هَن که نژاد اصلی چین است .مَن که نژاد منچوری است. مُون نژاد مغولی است.جان نژاد تبتی است و خُواری که شامل ترکها که مسلمان هستند.
زبان و خط چینی ها که خطی است در ابتداء تصویری یعنی در حد نقش و نقاشی است و در حال حاضر خط اندیشه نگاری است که از نظر شکل لغات با خطوط تصویری تفاوتی ندارد و این خط الفبا ندارد و
بصورت کلمه ها ساده و یک آوایی است و از ترکیب کلمات ساده کلمات دیگر بوجود می آید.
با همان قلمی که خط نوشته می شود نقاشی هم می شود و بنابراین خط چینی یک نوع نقاشی است صحبت کردن به زیان چینی از لحاظ لغات و دستور بسیار ساده است چون یک کلمه هم می تواند فعل باشد و هم اسم و صفت و قیود زمان و مکان جملات را به گذشته و حال و اینده می رساند ولی از نظر نوشتن چون بیش از پنج هزار کلمه باید آموخت نوشتن مشکل است.
از حفاری در سراسر چین مدت زمان زیادی نمی گذرد در طی سالهای اخیر به اکتشافات زیادی دست زده اند که یکی از این کشفیات مربوط به انسانهای پکن است که در محل” جو-گو-تین” در 60 کیلومتری
پکن پیدا کردند نظرات باستان شناسان در مورد قدمت این انسان 500 هزار سال پیش است این انسان از نظر شکل و قیافه گویای همان نژاد زرد است.
در سال 1914 در حوزه رودخانه زرد در شمال چین در یک تپه ای نمونه های زیادی از پستانداران فسیل شده کشف شد که چینی ها به آن تپه به علت عدم آگاهی تپه استخوان اژدها می خواندندو در سال 1922 یک هیات سوئدی به سرپرستی آندرسون در مسافت 60 کیلومتری پکن به کاوش پرداخت و با یک متخصص دیرینه شناسی آمریکایی به چند دندان برخورد کرد که محل کشف آنها جوگوتین است و در سال 1928 میلادی بقایای یک جسد فسیل شده در اطراف پکن کشف شد در انتهای یک غارکه به علت فشار مواد رسوبی خراب شده بود جمجمه یک انسان را کشف کردند و با دندانهایی که قبلاً پیدا کرده بودند به هم متصل کرده و نام انسان پکن را به آن دادند البته در این محل جوگوتین فسیل گوزنها و کفتار و خرس و انواع پستانداران کوچک نیز یافت شده و در سال 1931 بر اثر کاوشها چند قطعه کوارتز تراشیده شده در کنار جمجمه پیدا کردن و دیگر تردیدها برطرف شد که انسان پکن از نوع انسان است نه بنا بر اعتقاداتی از میمون زیرا یکی از نشانه های انسانهای اولیه استفاده از ابزار و آتش است.
ویژگیهای انسان پکن :1- درون غار زندگی می کرده و از آتش برای گرم کردن و پختن گوشت و دور کردن حیوانات وحشی استفاده می کرده 2- از کوارتز و یک نوع سنگ آتش زنه ابزاز می ساخته 3- استخوانهای خرس و شتر و کرگدن و فیل و گوزن در غار زیاد کشف شده و بیشترین مربوط به گوزن بوده است.4- از گیاهان نیز استفاده می کرده چون آثاری نبات در آنجا بدست آمده 5- گفته شده که انسان
پکن احتمالاً آدم خوار هم بوده چون غالب جمجمه های یافت شده در اثر ضربات شدید خورد شده که مغز آنها مورد استفاده قرار گیرد و این آدم خواری ممکن است به علت عدم دسترسی به غذا بوده که امکان شکار نبوده یا امکان دارد یک محل مذهبی بوده و یا احتمالاً افراد خورده شده به عنوان اسیر از زد و خورد بدست آمده است.

تمدن های دوره نوسنگی :بعد از انسان پکن تا دوران نوسنگی اطلاع زیادی از تمدن های چین نداریم و این ممکن است بعلت عدم پژوهش و کاوشها در چین باشد و یا ممکن است بعلت تغییرات آب و هوا تمدن یا فرهنگی بعد از انسان پکن در چین بوجود نیامده باشد ولی از نظر دوران کشاورزی یا نوسنگی ما به چند تمدن مهم برمی خوریم.

 

1- تمدن” خه- مو- دو” مربوط به 7 هزار سال پیش است در این تمدن آثاری از وسایل استخوانی و سنگی و همچنین ظروف سفالین پیدا شده اغلب سفالها منقوش و دست سازند .خانه ها چوبی بوده و قدیمی ترین چیزی که از این تمدن به دست آمده پاروی چوبی است که سالم مانده است . از مکانهای کشف شده دانه های گیاهی – برنج – هسته گیاهان کشف شده است .
2- تمدن” یانگ شائو” که مربوط به هزاره سوم ق م در ناحیه “شن سی” تشکیل شده و رنگ ظروف سفالی قرمز و منقوش به طرح های هندسی است این سفالها از گل رس نرم ساخته شده و سطح
آنها بعد از رفتن به کوره منقوش شده است.
بطور کلی در دوره نوسنگی در چین خانه ها ابتداء از چوب و بعداً از چینه و آخر الامر از گل و چوب با یکدیگر بوده است.
تمدن ده نشینی دوران باستان :در حدود 1500 ق م شاهان سلسله شانگ با هم متحد شدند و تشکیل تمدنهای دوره تاریخی چین را دادند البته قبل از دوره شانگ از سلسله ای دیگری به اسم” شیا” اشاره می کنند ولی ظاهراً این دوره را افسانه ای می دانند و به هر حال در دوره شانگ ساخت وسایل مفرغی در ابتداء جنبه آئینی داشته و ظروف مکشوفه از مقابر شانگ نشانه تکامل ساخت این نوع ظروف است.مصارف این ظروف در ابعاد بزرگ و کوچک بدین شرح است:1- ظروف غذاپزی که غالباً به صورت مستطیلی و چهار پایه هستند و در محل دسته آنها سوراخهایی جهت حمل ظرف در نظر گرفته اند2- ظروف مفرغی جهت نگهداری آذوقه و مواد اولیه غذایی 3- ظروف مفرغی پایه دارجهت گرم کردن مواد الکلی و همچنین ظروفی جهت نگهداری مشروبات الکلی 5- زنگهای بسیار بزرگ به جهت دور کردن ارواح خبیثه از آن استفاده می کردند

6- جامهای مفرغی که به صورت های مختلف ساخته می شده این نوع ظروف به اشکال مختلف ساخته می شد7- سلاح و ابزارهای جنگی.
این ظرف ها عالباً دارای نوشته است و چون پیدایش خط از زمان سلسله شانگ می دانیم این نوشته ها غالباً نام هنرمند و پادشاه زمان و سلسله را در برمی گیرد و همچنین نوشته هایی است که درباره رسوم کشور داری پادشاهان شانگ اطلاعات سودمندی به ما می دهد.
چینی ها قبل از اینکه بر روی ظروف مفرغین بنویسند از مغز استخوان و لاک لاک پشت استفاده می کردند و نوشتن روی استخوانها غالباً جنبه فال و پیشگویی داشته است در مقابر پادشاهان شانگ آثار زیادی از سفالهای صیقلی ممتاز که از اجداد اصلی چینی ها بدوی هستند یافت شده است در دوره شانگ قربانی انسان هم مورد نظر بوده و مردم خانه های گلی داشته اند و مرد و زن خودشان را در لباس های کامل می پوشاندند.

 

در آغاز این سلسله کرم ابریشم از جنوب چین وارد شد و این کار در تخصص زنان بوده است مردم شانگ اعتقاد به زندگی بعد از مرگ داشتند چون در فبور شاهان علاوه بر وسایل یاد شده خدمتگزاران خاص و زنان را می کشتند و همراه جسد امپراطور به خاک می سپردند از نظر مذهبی اعتقاد به جادوگری داشتند و آئینهای مخصوص انجام می دادند که عواید این مراسم و نذورات بین شاه و حاکم هر منطقه تقسیم می شد ارواح کوه – دریا – نهرها- ارواح محلی –خدایان زمینی و آسمانی را ستایش می کردند پرستش ارواح نیاکان از این زمان درچین رایج شد و تا به امروز ادامه دارد و همینطور پرستش
قهرمانان افسانه ای ،یعنی جنگجویان قدیمی که تبدیل به خدایان می شدند و جنبه تقدس پیدا می کردند.
اصل خلقت جهان از نظر چینیها جنبه فلسفی داشته که ابتداء نه آسمان وجود داشته و نه زمین و جهان بصورت یک خلاء بی شکل نمایش داده می شد و در این ویژگی خاص دوروح به اسامی یانگ و سین وجود داشته که یانگ بر آسمان و سین بر زمین حکومت می کرده و نیروی یانگ نیروی مثبت روشنایی فعال و مذکر شناخته شده بوده و نیروی سین ماده تاریکی غیر فعال و منفی بوده است و اتحاد این دو نیرو باعث گردش جهان شده است در حالیکه این دو نیرو متضاد و مخالف همدیگرند ،مکمل یکدیگر نیز هستند نیروی یانگ و سین در طبیعت در کل موجودات خلقت وجود دارد و سستی هر کدام باعث اختلال در جهان می شود این دو نیرو را بصورت یک دایره نشان می دهند که به دو قسمت تقسیم شده است
که یک قسمت سیاه و قسمت دیگر سفید است و در قسمت سیاه یک نقطه سفید وجود دارد و در قسمت سفید دارای یک نقطه سیاه است که هر کدام حاوی یک نکته عرفانی است که احتمال تبدیل شدن سیاه به سفید و سفید به سیاه بر اثر عدم انجام وظایف دارد.
بعد از سلسله شانگ سلسله جو از 1028-257 ق م به روی کار آمد و ساخت دیوار چین از این زمان شروع شده و دوفیاسوف مشهور چین مربوط به این دوره هستند لائوتسه و کنفوسیوس و تاسیس مدارس همراه با تشویق مردم برای درس خواندن مربوط به این دوره است . جو-یو-اَن یکی از شعراءمشهور این دوره است و مربوط به قرن چهارم ق م است که به علت فسادی که در اواخر سلسله جُو بوجود آمده بود مبارزه می کرد و چون به گفته های او توجه نمی کردند او خود را در رودخانه غرق می کند(برنامه ای که همه ساله در چین بعنوان نسابقات قایقرانی با قایقهای اژدهایی شکل در چین
است مربوط به یادبود این شاعر است )مردم در این زمان خانه ها و معابد چوبی و گلی داشته اند که اثری از آنها در دست نیست.

 

 

 Introduction-to-China10

 

 

سلسله چین :

 

256 تا 207 ق م بزرگترین پادشاه این سلسله شخصی بود به اسم” چین- شی- خوانگ- دی “که در زمان این پادشاه دیوار چین که به صورت مجزا از هم بود ،پیوستگی و امتداد به دیوارها به کار رفت .سنگ و آجر و ملات مربوط به این پادشاه است .دیوار چین که برای جلوگیری از هجوم اقوام بربری کشیده شده بود تقریباً شمال چین را اشغال کرده ارتفاع و عرض دیوار بین 5/7تا 8 متر است و عرض دیوار بحدی است که 6 سوار در کنار هم به آسانی حرکت می کنند و به فاصله هر 100 متر برج دیدبانی قرار دارد و مامورین در طول زمانهای مختلف به دیده بانی می پرداختند و اخبار در موقع حمله دشمن بوسیله روشن شدن مشعل ها مخابره می شد دیوار در جهتی که رو به دشمن قرار گرفته دارای بریدگی هایی است که برای تیراندازی استفاده می شد چهار دروازه بزرگ و معتبر در طول دیوار وجود داشته که در تمام مدت نگهبانان از آنها مراقبت می کردند و این دیوارها از پستی و بلندیهاو دره ها با ارتفاع مشخص ادامه پیدا می کرده است (فضا نوردان اولین آثاری که در روی کره زمین مشاهده کردن دیوار بزرگ چین بوده است)در چند دهه قبل باستانشناسان چین مقبره چین شی خوانگ دی را کشف کردند که شامل ارتش کاملی از سفال بود که حدود شش هزار سرباز سفالین داشت گفته شده که این مقبره عظیم 10 سال ساختش طول کشیده است .
چین شی هوان گدی، نخستین امپراتور سلسله کین(چین)، کسی بود که ایالات مختلف کشور چین را متحد کرد و در سال 221 پیش از میلاد امپراتوری چین را رسماً پایه‌گذاری کرد. آرامگاه امپراتور کین در شهر شیان واقع در استان شانشی به همراه جنگجویان سفالی مشهوری که در سال 1974 در این آرامگاه کشف شدند، از سال 1987 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند.

 

 

سلسله هَن :  

 

206 ق م تا 211 میلادی این سلسله با اشکانیان همزمان بوده و پادشاهان این سلسله راه ابریشم را گسترش داده اند و سفیرانی به ایران و اروپا فرستاده اند در این دوره امتحانات ورودی برای انتخاب کادر مامورین است که تا قبل از حکومت جمهوری در چین برقرار بود و به خانواده و طبقه نیز کاری نداشته است .کاغذ در این زمان 105 میلادی اختراع شد که از چین به سمرقند و ایران و سپس به بغداد و اروپا رفت.
سلسله تانگ : 618 تا 906 میلادی ورود ادیان مختلف از جمله زردتشت – مانوی – اسلام و نیز اختراع صنعت چاپ در این دوره است و نیز چینی سازی در این سلسله جای خود را باز می کند و از اهمیت ظروف فلزی کاسته می شود.در مورد بناهای قدیمی پیش از تاریخ چین جزءدیواره های چینه ای و خانه های چوبی بطور ویران شده ای اثر دیگری بدست نیامده است احتمالاً بناهای پیش از تاریخ چین به علت اوضاع جغرافیایی چین چوبی بوده و به علت احتمال آتش سوزی و پوسیدگی از آنها نشانه ای بدست نیامده است .

 

معابد: چند نوع معبد در چین از زمانی که دین بودایی در آنجا پا گرفت ساخته شده است که به شرح ذیل می باشد.

 

1- معابد بودایی:

 

پلان این معابد معمولاً مربع یا مستطیلی شکل است معبد در حیاط مربع یا مستطیلی شکلی محصور شده که در اطراف دارای حجره هایی است که مربوط به راهبان بودایی و طلاب می باشد این حیاطها دارای درهای بسیار بزرگی هستند که در اطراف آنها مجسمه هایی مربوط به نگهبانان مخصوص بودا وجود دارد قیافه این مجسمه ها غالباً وحشتناک و همراه با سلاح هستند که
کارشان از نظر اسطوره چینی دور کردن ارواح خبیث و شیاطین است جلو معبد اصلی که محصور در حیات بزرگی است عود سوزها و میزهای نذورات قرار دارد و مرکز اصلی بنا را معبد تشکیل می دهد که شامل یک تالار اصلی و فضاهای بزرگ مربع و مستطیل شکل اطراف است و مصالح اصلی معابد قدیم کلاً چوبی بوده که از بین رفته و معابد بعدی از سنگ و چوب ساخته شده است سقف بنا کلاً چوبی است منتهی با تزئینات بسیار زیاد و رنگهای مختلف و نقاشی های گوناگون، و بطور کلی کارهای هنری برجسته کاری چوبکاری و ستونهایی که در معابد بکار رفته است به چند دسته تقسیم می شوندکه عبارتند از 1- پایه ها معمولاً ساده و بدنه ها غالباً استوانه ای شکل و جنس ستون از چوب یا سنگ است و سرستونها از نظر فرم ساده ولی از نظر تزئینات غنی هستند مهمترین کار روی ستونهای سنگی نقش های برجسته یا مشیک اژدها و سیمرغ است در تالار اصلی معابد مجسمه های مختلف از بودا و تجلّیات مختلف او بصورت بودای خندان و غیره دیده می شود در کنار بودا در دو طرف مجسمه های بودا ساتوها و نگهبانان بودا قرار دارند در جلو این مجسمه ها میزهای کنده کاری شده که در روی آنها وسایل موسیقی سنتی چین و گلدان و شمعدانهاو نذورات قرار می گیرد مراسم داخل معبد و دعای راهبان بودایی هنگام طلوع آفتاب و ظهر و غروب انجام می شود.

 

2- عود سوزها:

 

معمولاً ظروف فلزی سه پایه یا چهار پایه هستند که در بالای آنها پوشش چتری شکل است هر بودایی هنگام ورود به معبد عود و مواد خوش بو را در آتش می ریزد . عمل زانو زدن در خارج از معبد اصلی و عمل تطهیر نیز صورت می گیرد.

 

3- پول سوزها :

 

بناهای کوچکی هستند که در معابد ساخته می شوند این بناها دارای بام چتری یا شیروانی شکل هستند که محل خروج دود در سقف آنها تعبیه شده است بدنه پول سوزها تو خالی
است و زائرین کاغذهای مخصوص نذورات را از غرفه ها خریداری می کنند و به یاد اموات و یا نذر خود در پول سوزها می سوزانند
مهمترین عنصر معماری و تزئین در معابد مربوط به بام معابد است یا سقف معابد که شیروانی شکل هستند و معمولاً چند طبقه که با تکه های سفال یا چوب محافظت می شوند در بیشتر معابد در بالای بام کشتی چوبی به چشم می خورد که از سمبل های هنر بودا است به معنی اینکه مردگان بوسیله این کشتی ها به ساحل نجات می رسند نقوش تزئینی اژدها و سیمرغ – پیروان بودا و بعضی از حیوانات در بام معابد بطرز چشم گیری خودنمایی می کند و غالب این تزئینات را از شیشه های رنگی ساخته اند.

 

 

4- دروازه ها:

 

بناهای چوبی یا سنگی بسیار زیبایی هستند که معمولاً در جلو معابد تعبیه می شوند همان مشخصاتی که در بالای بام معابد گفته شد بطور مختصر تر در بالای دروازه ها دیده می شوند و منظور این دروازها ازنظر مورد توجه است1- تسلط و دید فضای داخلی معبد از خارج و از خود معبد تماشای مناظر خارج از معبد 2- دور کردن ارواح خبیث و ممانعت از ورود آنها به داخل معبد

 

 

 Introduction-to-China5

 

 

فرهنگ و آداب و رسوم چین

 

سال نوی چینی از مهم ترین تعطیلات سنتی مردم چین است. گاهشماری چینی، گاهشماری ترکیبی شمسی-قمری است و حرکت خورشید، ماه و ستارگان، تعیین کننده روزها، ماه‌ها و سال‌ها هستند. سال نو، با پدیدار شدن ماه در نخستین روز سال آغاز می‌شود و به همین علت گاه به آن سال نوی قمری نیز گفته می‌شود. جشن سال نو، عموماً پانزده روز به طول می‌انجامد و با جشن فانوس پایان می یابد….

در بیشتر کشورهایی که چینی‌ها اکثریت را تشکیل می‌دهند یا اقلیت قدرتمندی هستند، سال نوی چینی جشن گرفته می‌شود؛ از آن جمله می‌توان به چین، هنگ کنگ، تایوان، برونئی، کره، مغولستان، نپال، بوتان، ویتنام، سنگاپور، اندونزی، مالزی، فیلیپین و تایلند اشاره کرد.

 

 

آداب و رسوم

 

چینی‌های بودایی، در این روز از خوردن گوشت پرهیز می‌کنند. بودائیان بر این باورند که روشن کردن آتش و استفاده از کارد در روز اول سال نو، خوش یمن نیست؛ بنابراین معمولاً غذای این روز، از قبل پخته می‌شود. همچنین در این روز، چینی‌ها به دیدار و بازدید بزرگترهای خانواده می‌روند. رقص شیر یکی از کهن‌ترین آیین‌های چینی است که در این روز انجام می‌پذیرد. برخی خانواده‌ها برای از بین بردن شرّ ارواح خبیثه، این گروه‌های عروسک گردان را به خانه دعوت می‌کنند تا با آهنگ‌ها و رقص‌های خاص، بدیمنی این روز را از بین ببرند. از دیگر آداب و رسوم این جشن، هدیه پاکت سرخ است.

 

 

 Introduction-to-China8

 

 

جشن فانوس

 

جشن فانوس، جشن سنتی چین است که در روز پانزدهم نخستین ماه سال قمری در گاهشماری چینی جشن گرفته می‌شود؛ این جشن نمایانگر پایان سال نوی چینی است، و آماده‌سازی برای آن از روز دهم سال نو آغاز می‌شود. در این روز در بین چینی ها مرسوم است که ردیف‌هایی از شمع را در جلوی خانه‌هایشان روشن می‌کنند و هنگام شب، فانوس در دست، مسیر می‌پیمایند. در گذشته، فانوس‌ها ساده بودند

 

و تنها امپراتوران و اشراف، فانوس‌های آراسته و بزرگ داشتند؛ در سال‌های اخیر، فانوس‌ها با طرح‌های جدید و متنوع تزیین می‌شوند؛ مثلاً فانوس‌هایی به شکل جانوران مرسوم است. ریشه این جشن به امپراتوری هان و بیش از 2000 سال پیش بازمیگردد.

 




Introduction-to-China7 

 

 

عید بهار چین

 

از9 فوریه سال جاری ایام عید بهار سنتی چین آغاز می‌شود. عید بهار در واقع همانند عید نوروز ایران عید میلی فرخنده و پرنشاط است. به طور کلی از قدیم الایام سال در تقویم کشاورزی چینی با 12 نام حیوان یعنی گاو، ببر، مار، موش، خوک، میمون، خرگوش، اسب، خروس، گوسفند، سگ و اژدها مشخص شده است. اژدها در عهد قدیم توتم ( یعنی روح یا موجود حافظ قبیله ملت چین به شمار می‌رفت.
در روایات قدیمی‌چین اژدها همواره به موجودی صاحب نیرو و قدرت جسورا و لبیباک ترسیم شده است و از دیدگاه مردم چنین روحیه ای دقیقا سمبل ایده ال ملت چین است. مردم اژدها این حیوان افسانه‌ای را می‌پرستند و آرزومندند تا اژدها خجستگی و میمنت را برایشان به همراه بیاورد.

 

از تاریخ عید بهار تاکنون 4 هزار سال می‌گذرد. در بیش از دو هزار ویک صد سا قبل از میلاد مردم زمان شرکت یک دور ستاره مشتری ( یعنی ژوپیتر) را یک ( تسئو) داستند و این عید را نیز ” تسئو” می‌نامیدند. اما نام این عید در یک هزار سال قبل از میلاد به “نیان” یعنی پرحاصل تغییر کرد.
به رسم و عادت عامیانه در چین ایام عید بهار از 23 دسامبر شروع می‌شود و تاعید فانوس در تاریخ 15 ماه آینده خاتمه می‌یابد که جمعا سه هفته طول می‌کشد. به منظور گرامیداشت ایام عید از شهرها گرفته تا دهات، مردم فعالیتهای مختلفی را انجام می‌دهند و جشنهایی برپا می‌کنند. درروستاها کشاورزان به خانه تکانی و شستن البسه و لحاف وغیره می‌پردازند تا با پاکی و پاکیزگی به پیواز سال نو بروند. آنان همچنین خود را کیهای گوناگونی مانند مشکلات و آب نبات، کیک، گوشت و سبزیجات برای پذیرایی از مهمانان تهیه می‌کنند. درشهرهای بزرگ مقدمات عید نیز از مدتها قبل ازعید شروع می‌گردد. سازمانها و ادارات فرهنگی و گروههای هنری برنامه‌های هنری خود را آماده می‌سازند و در پارکها برنامه‌های تفریحی و بازی‌های گروهی جدید و بیشماری برای مردم انجام می‌شود. موسسات تجاری نیز برای اقناع مشتریان خود کالاها و اجناس متنوع را از کشورها و حتی خارج از چین وارد می‌کنند.
عید بهار چین همانند عید نوروز ایران عید ملی فرخنده و پرشکوه و پر نشاط است. به طور کلی در نواحی مختلف چین رسوم و عاداب سنتی برای برگزاری این عید متفاوت است.
اما ضیافت شام با حضور کلیه اعضای خانواده د رشب آستانه عید چه در شمال چه در جنوب کشور لازم و ضروری است. در جنوب این غذا غالبا از بیش از 10 خواراک تشکیل می‌شود که در میان آنها ماهی و خوراکی تهیه شده از خمیر لوبیا باید دیده شود. زیرا این دو خوراک در تلفظ به چینی با ” مرفعه بودن ” تقریبا یکی است. در شمال این غذا را اغلب ” جیازه” یعنی گوشواره تشکیل می‌دهد. خانواده دراین شب در کنار یکدیگر به تهیه این خوراک سنتی مشغول می‌شوند. شایان یادآوری است که در میان خوراکهای سنتی عید بهار غذاهای شیرین از ارد برنج چسبیده به چینی ” نیاگا” حتما باید موجود باشد. چه آنکه این نشانگر ارتقای دائمی‌سطح زندگی، گردهم آمدم و سعادتمندی اعضای خانواده است. در آستانه سال جدید به تقویم کشاورزی چین، مردم با سرور و شادی با سال گذشته وداع نموده و به پیشواز سال جدید میروند. دربعضی مناطق مردم به آتش زدن ترقه و آتش بازی هم می‌پردازند. ازاول سال نو اعضای خانواده ملبس به لباسهای زیبا و نو به استقبال مهمانان و یا دیدار از خویشاوندان و دوستان می‌پردازند.
آنان هنگام ملاقات جملات مبارکی چون ” سال نومبارک” و ” یا عید بهار مبارک باد “را می‌گویند و سپس به خوردن میوه و شکلات و چای مشغول می‌شوند و با هم گفت و گو می‌کنند. در ایام عید بهار برنامه‌های هنری و تفریحی جالب توجه و رنگارنگ است. دربعضی جاها اپراها و فیلمهای ویژه عید به معرض نمایش گذارده می‌شود و د ربعضی مناطق دیگر برنامه‌های هنری عامیانه نظیر رقص شیر، یان گو و رقص با چوب پا و غیره به این ترتیب محیطی مملو از وجد و شعف و شادی برهمه جا حکمفرما است.
گفتنی است که برحسب کردن تابلوهای خونویسی ونقاشی‌های ویژه عید بهار روی دیوار، روشن کردن فانوس نیز از جمله برنامه‌های عید بهار است. درایام این عید جشن فانوس نیز جلوه ای خاص دارد.
فانوسهای رنگی درواقع از جمله هنرهای دستی و سنتی مردمی‌چین است. مردم با دست داشتن اشکال مختلف متنوع فانوسها که بر روی آن شکل حیوانات مناظر طبیعی و چهره‌های قهرمانان ترسیم شده است در یک جا جمع می‌شوند و شادی می‌کنند. البته پابه پای ارتقای سطح زندگی مردم، آنان ضمن حفظ رسوم وعاداب سنتی، برنامه‌های جدیدی به وجود آورده اند. برای نمونه جهاگردی و چین گردی به رسم نوین چینیها در ایام عید بهار بدل شده است.

 

 

هفتمین شب ماه هفتم

 

هفتمین روز ماه هفتم به تقویم سنتی چین به عنوان ” روز عشق چین” در میان مردم رایج شد. این روز هم عید دختر، عید آرزوی کسب مهارت نامیده شد. در سالهای گذشته، این روز برای دختران چین مهمترین روز محسوب می‌شد.
طبق اساطیر چین، گاوچران و خانم بافنده در شب هفتم ماه هفتم در آسمان به وصل رسیدند. به همین دلیل، دختران نیز با آماده کردن سبدهای میوه دعا می‌کردند که مثل آن خانم بافنده عشق پایدار داشته باشند.
داستان گاوچران و خانم بافنده معروفترین داستان عشق چین به شمار می‌آید. می‌گویند: گاوچران پسر فقیری بود و با گاو خود زندگی می‌کرد. خانم بافنده دختر امپراتور آسمان بود. روزی خانم بافنده به دنیا هبوط کرد و گاوچران را دید.
آن دو نفر دوست و بتدریج عاشق دیگر شدند. خانم بافنده چون می‌خواست با گاوچران ازدواج کند، تصمیم گرفت دیگر به آسمان برنگردد. ولی به زودی امپراتور آسمان متوجه شد که دخترش گم شده و خیلی عصبانی شد. او نمی‌گذاشت که دخترش با مردم عادی ازدواج کند. خانم بافنده نمی‌توانست از پدرش سرپیچی کند و به آسمان رفت. بدین جهت، زن و شوهر پرعاطفه از هم جدا شد. گاوچران نمی‌خواست خانمش او را ترک کند و دنبال خانم بافنده رفت. نزدیک بود که پیدایش کند، ولی امپراتور به آسمان آمد و بین دو نفر یک جاده شیری وسیع گذاشت تا آنها نتوانند از آن عبور کنند. گاوچران و خانم بافنده فقط یکدیگر را نگاه می‌کردند و گریه می‌کردند.
روزها گذشت، گاوچران و خانم بافنده آنجا ماندند. آخر عشق وفادار آنها امپراتور آسمان را تخت تاثیر قرار داد. او دستور داد: در هفتمین روز ماه هفتم، به وسیله کلاغ زاغی پلی روی جاده شیری گذاشته شود تا گاوچران و خانم بافنده همدیگر را ملاقات کنند.
بدین جهت در این شب، جوانان جمع می‌شود و به آسمان نگاه می‌کنند. مثل اینکه گاوچران و خانم بافنده را می‌بینند و به آنها تبریک می‌گویند.
دختران خانم بافنده را فرشته بافنده می‌دانستند و دلشان می‌خواست مثل او ماهر باشند و عشق پایدار داشته باشند. بعدا آنها با شادی میوه می‌خوردند و باهم صحبت می‌کردند.
یک بازی مخصوص هم در میانشان رواج داشت. یعنی مسابقه دادن تا ببینند کدام یک نخ کردن سوزن را بهتر بلد هستند. کسی که شکست می‌خورد باید هدیه کوچک به دیگران بدهد. هدف این بازی تنها مسابقه نیست بلکه جالبتر کردن عید است.

 

 

 Introduction-to-China3

 

 

عید چون یانگ

 

پنجمین روز ماه پنجم به تقویم کشاورزی چین عید قایق اژدها نام دارد. در مقایسه با عیدهای دیگر، عید قایق اژدها اسامی‌گوناگون دیگری نیز دارد. این روز هم به نام‌های عید ماه، عید اشعار، عید دختر و عید ” زون زی” مشهور است.
مردم چین در عید قایق اژدها نوعی خوراک به نام “زون زی” می‌خورند.” زون زی” با برگ بامبو و برنج درست می‌شود. بدین ترتیب که درون برگ بامبو برنج و گوشت می‌گذارند و می‌پیچند و بعد آن را می‌پزند. مناسبت خوردن این خوراک در این روز مشخص است.
در چین،شاعری بنام “چو یوان” از اهالی کشور “چو” در دوره دولتهای جنگی می‌زیست. وی مدتی در کشور “چو” به عنوان وزیر اعظم خدمت کرد و نسبت به امپراتور بسیار وفادار بود. بعد مورد حسد و تهمت بداندیشان قرار گرفت و امپراتور بدون تحقیق و رسیدگی او را از مقام وزارت عزل کرد.

 

“چو یوان” سخت غمگین و افسرده شد. به کنار رودخانه “می‌لو” در استان “هو نان” امروزی رفت دایما شعر می‌سرود تا روزی از زندگی بکلی ناامید و مایوس گردید و خود را به رودخانه انداخت و غرق شد. این واقعه در پنجمین روز از ماه پنجم اتفاق افتاد.
چون مردم بسیار به او علاقه داشتند و می‌ترسیدند که ماهی رودخانه جسد او را بخورند،خوراک”زون زی” را که شرح دادیم درست کردند و به آب رودخانه انداختند تا ماهیان آن خوراک را بخورند و به جسد شاعر آسیب نرساندند.
امروزه معمولا موقع خوردن این خوراک، بخصوص اگر در حضور افراد غیر چینی باشد،شعر‌ها و سرگذشت “چو یوان”را یاد می‌کنند.
پیشنیان می‌گفتند: پنجامین ماه بدترین ماه سال است. بنابراین، از گذشته، رسومی‌در میان مردم شایع شده بود. یعنی آویزان کردن نقاشی قهرمان افسانه ای، جمع کردن دارو‌های گیاهی. بچه‌ها کیسه کوچک پاره ای که در آن عطر گذاشته می‌شود روی لباس می‌آویزانند و روی دست نخ رنگارنگ می‌بندند. دیگران به مسابقه قایق رانی مسابقه “او شو” و غیره می‌پرداختند. هدف همه آنها راندن شیطان و حفظ بدن است.

 

 

 Introduction-to-China13

 

 

فرهنگ چای چین

 

چای را همه می‌شناسند و نوشیده اند. چای همانند چینی مترادف چین است. چین محل اصلی تولید چای محسوب می‌شود و قبل از کشورهای دیگر جهان منابع درخت چای را کشف و از آن استفاده کرده است. اگر به چین سفر کنید، به غیر از دید و بازدید کوه‌ها و منظره‌های معروف چین، سفر به محل تولید چای چین نیز نوعی انتخاب عاقلانه محسوب می‌شود. در آنجا می‌توانید شخصا متوجه شوید که چای چطور تولید می‌شود و می‌توانید چگونگی چای را بنوشید و مزه کنید. اگر از شهر ” چنگ دو ” مرکز استان ” سی چوان ” چین واقع در جنوب غرب این کشور حرکت کنید، در حدود 130 کیلومتری غرب منطقه کوه بلند و زیبایی را مشاهده خواهید کرد. این کوه ” مون شان ” مرکز مشهور تولید چای چین است. هنگامی‌که با خودرو در راه کوهستانی پرفراز و نشیب حرکت میکنید، می‌توانید شاهد پوشش مه و ابردر منطقه کوهستانی باشید و در دامنه کوه در کنار راه باغهای چای بسیار سبزنیز چشمنوازی می‌کند و همزمان چایکاران در این مزارع چای مشغول کار هستند. کوه ” مون شان ” بیش از 2000 سال تاریخ کشت چای دارد. گفته می‌شود که در آن موقع، مردی با نام ” اولی جن ” بطور تصادفی با تاثیرات درمانی و موثر بودن چای برای از بین بردن خستگی آن را کشف کرد. از آن به بعد، او شروع به کشت درخت چای کرد. این اولین بار بود که در تاریخ چین مردم درخت چای می‌کاشتند.

 

به دلیل آنکه کوه ” مون شان ” تمام سال از مه پوشیده می‌شود و آب و هوای انجا مرطوب است، برای کشت درخت چای بسیار مناسب است. بتدریج، چای کوه ” مون شان ” شهرت یافت. چینیان می‌گویند که خانه چای جهان چین و خانه چای چین کوه ” مون شان ” است. چینیان چای را بسیار دوست دارند و این نوع عادت هزار سال ادامه یافته و حتی به بخشی واجب و لازم از زندگی چینیان تبدیل شده است. در سالهای اخیر، نقش چای مورد شناسایی مردم کشورها قرار گرفته و در سراسر جهان، تب ” نوشیدن چای ” به وجود آمده و این امر نیز به پیشرفت صنعت چای چین مساعدت کرده است. به منظور آنکه مسافران با دانش بیشتر چای آشنا شوند، کوه ” مون شان ” با استفاده از منابع محلی فعالیت‌های ذی ربط چای را برگزار کردند. مثلا تولید چای، بسیار مورد استقبال مسافران قرار می‌گیرد. آنان می‌توانند با چگونگی تولید چای آشنا شوند و در تولید چای شرکت کنند و از آن لذت ببرند.

 

 

دیوار چین

 

همانطور که می دانید یکی از شاهکارهای معماری بشر، دیوار چین است. دیوار چین در سال 1987 توسط سازمان یونسکو، جزو یکی از آثار باستانی دنیا قرار گرفت. این دیوار مانند یک اژدهای عظیم، به طول 6700 کیلومتر از میان صحراها، چمنزارها، کوه ها و فلات ها، از غرب تا شرق کشور چین عبور کرده است. این دیواردر حدود ۲۷۰۰ سال پیش ساخته شده است که در حال حاضر قسمت هایی از آن در حال تخریب است یا به کلی ناپدید شده است. دیوار چین تنها ساخته بشر است که اگر از جو زمین خارج شویم، میتوانیم آنرا ببینیم. با این حال، این دیوارهنوز هم یکی از جاذبه های گردشگری در دنیا به شمار می رود که دارای معماری با شکوه و عظیمی است و از لحاظ تاریخی ارزش بسیاری دارد و با عظمتی که دارد هزاران چشم را به خود خیره نگه می دارد.

 

 Introduction-to-China6

 

 

تاریخ دیوار چین

این دیوار عظیم الجثه در اصل در ایالات “یان”، “زائو” و “کین” در فصول مختلف سال در برابر هجوم لشگر های متخاصم، همانند یک دیواره دفاعی و یک اثر نفوذ ناپذیر، برای جلوگیری از یورش قبیله های وحشی به شهرها ساخته شده است.

 

این دیوار که در طول حکومت پادشاهان مختلف بارها تعمیر و بازسازی شده و گسترش یافته است، در حقیقت هنگامی که برای اولین بار بنا شد، به عنوان دژی مستحکم و مستقل به شمار میرفت و پس از آن در هنگام امپراطوری “کین” به دیوار عظیمی مبدل شد. امپراطور “کین شیهوانگ” پس از متحد شدن ایالات چین، تلاش کرد تا با مرتبط ساختن قسمت های این دیوار در قسمت های شمالی به یکدیگر، حملات لشگریان “هان” دا دور سازد. از آن پس، این دیوار بزرگ به عنوان بنای یادبود ملت چین در طول تلریخ، بر شمرده می شده است. دیدار و گشت و گذار از این دیوار ، همانند سفری به گذشته های تاریخ است. زیرا در هر قدمی که بر میدارید، با یکیاز شاهکارها و عجایب معماری روبرو می شوید.

 

 

معماری و ساختمان دیوار

نحوه ساخته شدن این دیوار بسیار جالب است. در ساختن این دیوار، از مصالح و نیروهای انسانی بیشماری از جمله سربازان، زندانیان و مردم بومی استفاده شده است. دیوار چین سمبل و نشانه بارزی از خرد، پشتکار و سر سختی مردم چین است.

اما یکی از نکات جالب توجه که در ساخت این دیوار وجود دارد، استفاده از آرد برنج در ساختار آجرهای آن است. به این شکل که معماران و طراحان دیوار چین برای آنکه به آجرهای دیوار استحکام بیشتری ببخشند، به ترکیبات سازنده آن، آرد برنج نیز افزودند تا دوام و قدرت دیوار را افزایش دهند.

 

در قسمت های مختلف دیوار تفاوت نژادها و قوم های مختلف به نحو بسیار چشمگیر و باور نکردنی، قابل مشاهده است. قسمت اعظم این دیوار که امروزه شاهد آن هستیم، در زمان امپراطوری “مینگ” ساخته شد. که از گذرگاه shanhaiguan در شرق چین شروع شده و تا گذرگاه jiayuguan در غرب ادامه دارد که در این میان از استان های Liaoning ، Hebei ، Beijing ، Tianjin ، Shanxi ، Inner Mongolia ، Ningxia ، Shaanxi و Gansu عبور می کند.

 

 

نگهداری و محافظت از دیوار

آکادمی دیوار بزرگ چین، برای محفظت از این اثر باستانی تاسیس شده است. پس از بررسی و تحقیقی که بر روی این دیوار در استان های مختلف انجام شد، در تاریخ 12 دسامبر 2002 میلادی، مسئولین این آکادمی اعلام کردند که بلایای طبیعی از یکسو و تخریب و ویرانی به دست افراد از سویی دیگر باعث شده است که تنها 30 درصد از این دیوار از شرایط خوب و قابل قبولی برخوردار باشد. این تحقیق به مدت 45 روز، بر روی 101 قسمت مختلف دیوار انجام شد.

 

 

سابقه فرهنگی دیوار

 

این دیوار نمادی قابل توجه از فرهنگ مردم چین به شمار میرود. در این دیوار ترکیبی از سمبل های مردمی و اسطوره های چین به چشم میخورد. اما زیباترین و درعین حال غم انگیز ترین افساته ای که دراینباره نقل شده است، درباره فروریختن قسمتی از دیوار به خاطر “منگ چیانگنو” است. وی پس از کشته شدن شوهرش در حین ساخت این دیوار، در غم او بسیار گریست و پس از آن سرگذشت تلخ و غم انگیزی پیدا کرد. این داستان در کتاب ها و ترانه های عامیانه و اپراهای قدیمی نقل شده است و در میان مردم چین، بسیار مشهور است.

 

 

مسافرت در طول دیوار

اگر تمایل دارید که از این دیوار بازدید نمایید، بهترین منطقه برای شروع، “سیماتای” است که در 110 کیلومتری شمال شرقی بیجینگ (پکن) قرار گرفته است. زیرا این منطقه از دیوار، هنوز هم فرم اصلی و واقعی خود راحفظ کرده، و به علت کمبود وسایل نقلیه عمومی در این ناحیه، از طرف توریست های دیگرهنوز مورد توجه قرار نگرفته است.

 

 Introduction-to-China1

 

 

شهر ممنوعه Forbidden City

 

پس از ورود به شهر ممنوعه و تهیه یک بلیت ۴۰ یوانى ۹ اژدهاى طلایى قصرها مشاهده میشود.درمرکزپکن پایتخت چین، مجموعه باستانی سحرآمیزشهرممنوعه به روایتی وسیع ترین و کامل ترین مجموعه معماری چوبی در جهان است که محل زندگی ۲۴ امپراتور از سلسله پادشاهی مینگ (۱۴۲۰ میلادی) تا سلسله پادشاهی چینگ در ۱۹۱۱ میلادی بوده و حدود ۴۹۱ سال رونق داشته است. پس از انقلاب سون یات سن در۱۹۱۱ میلادی پادشاهی چین سرنگون وازرونق این مجموعه کاسته شد.ازسال ۱۹۲۴ بازدیدازمجموعه به عنوان کاخ موزه برای عموم آزاد شد.

 

 

ویژگی های کالبدی

 

مساحت مجموعه حدود۷۲۰ هزار مترمربع است که با ۹۶۱ متر طول در امتداد شمال به جنوب و ۷۵۳ متر عرض در امتداد شرق به غرب گسترده شده وازسه طرف با باغ های سلطنتی احاطه شده است.دیواری با ارتفاع ۱۰ متروخندقی باعرض ۵۲ متر دور تا دور مجموعه را فرا گرفته است. دیواردرهرضلع یک دروازه دارد. دروازه نیمروز در ضلع جنوبی و دروازه نیروی ایزدی در ضلع شمالی است. دیوارها ضخیم اند. شهر ممنوعه کاملاً طبق نظام تشریفاتی سلسله های فئودالی و اصولی طبقاتی ساخته شده است. ویژگیهای کالبدی آن از جمله وسعت، شیوه معماری،رنگ و تزیینات،همگی نمایانگر امتیاز خاندان سلطنتی و سلسله مراتب اشرافی است. سه قصر این مجموعه، تای هه، چون ههو بایوهه که بیشترجلب توجه می کنند، محل برپایی مراسم باشکوه بوده است.طبق اسنادتاریخی، در سلسله مینگ ۱۰۰ هزار صنعتگر و یک میلیون کارگر در ساخت این مجموعه عظیم باستانی با تزیینات عجیب و غریب شرکت داشته اند. مصالح ساختمانی مصرفی ازسراسرکشور،حتی ازاستان یونن در فاصله چند هزار کیلومتری تهیه شده است.
اشیای با ارزشی که در شهر ممنوعه پیدا شده یک ششم کل کشفیات چین را شامل می شود.

 

نظام سلسله مراتبی

 

شهر ممنوعه مجموعه سلسله مراتبی و شامل دروازه ها و قصرهای متعدد است. با نگاه به نقشه مجموعه علاوه بر بخش های اصلی، اتاق ها و فضاهای خدماتی بسیاری نیز در این مجموعه دیده می شود که مجموعاً به ۹۹۹۹۵ اتاق می رسد. به اعتقاد چینی ها اقامتگاه امپراتوران آسمانی دارای ۱۰ هزار اتاق است و امپراتوران که پسر امپراتور آسمانی شناخته می شدند خویشتن دار بوده و نمی بایست از شمار اتاق های امپراتور آسمانی تجاوز می کردند. از این رو اتاق های شهر ممنوعه نیم اتاق کمتر از اتاق های کاخ آسمانی است. منظور از نیم اتاق، بخشی از مجموعه شمال اتاق راه پلخ است که یک اتاق کامل حساب نمی شود.

 

بخش های مختلف مجموعه

دروازه ومن (دروازه نیمروز): دروازه نیمروز قدیمی ترین دروازه بوده و تنها شخص شاه از آن استفاده می کرده. ارتفاع آن ۳۷ متر و در سال ۱۴۲۰ میلادی تکمیل شده است.
میدان تای هه من: از این میدان در واقع پیش فضای ورودی است. رودخانه ای به نام رود آب طلایی می گذرد که با پنج پل مرمری با دیگر بخش های مجموعه ارتباط دارد. در این میدان فضاها کاملاً وسیع و گسترده اند و کف سازی میدان در چند لایه ساخته شده است. قصر تای هه هسته مرکزی شهر ممنوعه است که تخت طلایی رنگ امپراتور هم در این قصر قرار دارد. این قصر مجلل ترین معماری را در شهر ممنوعه دارد و در شمال میدان بر سکوی مرمرسفیدرنگی به مساحت ۳۰ هزار مترمربع و بلندای ۸ متر ساخته شده است و با ارتفاع ۴۰ متر بلندترین بنای شهر ممنوعه است. قصر تای هه در بالای این میدان با حدود ۱۳ هزار تصویراژدهاازپرتزیین ترین قصرهای این مجموعه است. درفرهنگ چین، اژدها نماینده قدرت امپراتوری است.
سکوی سفید رنگ قصرتای هه، این قصررا باشکوه تر کرده و در ضمن از نفوذ رطوبت جلئوگیری می کند. برای زهکشی این سکو که در سه طبقه است بیش از هزار مجسمه سر اژدها استفاده شده و هنگام بارش باران، آب زهکشی شده از دهان اژدها فوران می کند و چون بناهای شهر ممنوعه چوبی است این کار ظاهراً درپیشگیری از آتش سوزی مؤثر بوده است. در میان حیاط این شهر جمعاً ۳۰۸ ظرف مسی بزرگ برای ذخیره آب وجودداشته که در تمام سال برای پیشگیری ازآتش سوزی به کار می رفته است. در زمستان زیر این ظرف ها آتش روشن می کردند تا آب داخل آن یخ نبندد.

 

 

خندق ودیواردفاعی اطراف مجموعه:

 

برای دفاع از قصر، خندقی به طول ۳۸۰۰ متر و عرض ۵۲ متر کشیده شده است. در پشت خندق دیوارهایی به ارتفاع ۱۰ متر به رنگ قرمز کشیده شده که برج های دیدبانی در هر گوشه دیوارها قرار گرفته اند.
پارک جینگ شان:این پارک دربخش شمالی شهرممنوعه درحقیقت یک کوه مصنوعی است که ازخاک کندن خندق درست شده وامروزه به یک پارک عمومی تبدیل شده است.

 

قصرامپراتور چونگ ذنگ:

 

آخرین امپراتور سلسله مینگ در سال ۱۶۶۴ میلادی قصر خود را بر فراز کوه جبنگ شان بنا کرد. شهر ممنوعه در جنوب کوه جینگ شان واقع شده و با قوانین فنگ شوئی مطابقت دارد و به همین دلیل به کوه فنگ شوئی نیز معروف است.

 

تالاریانگ سین:

 

دراینجا امپراتور سلسله چینگ باسفیران ومیهمانان خارجی خود دیدار می کرد.این مکان از لحاظ تزیینات چینی وتبتی بسیارغنی است.

 

اتاق ازدواج:

 

اتاق کاملاً خصوصی شاه بوده و از نظر عایق بندی و گرمایش بسیار پیشرفته بوده است.

 

باغ سلطنتی:

 

 

این باغ سنگی و صخره ای، در بیرون مجموعه است و کوشک هایی در میان صخره ها دارد. در اینجا معماری و طبیعت به بهترین شکل ممکن با هم ترکیب شده و نمونه خوبی از باغ ارگانیک در چین است.

 

این مجموعه به عنوان گنجینه آثار باستانی کشور چین، ویژگی های غالب معماری کشور را هم به تصویر می کشد. برخی از این ویژگی ها عبارتند از:

۱- استفاده زیاد از چوب در ساخت معابد و قصرها
۲- وجود اژدهای محافظ بودا در تزیینات معابد
۳- رنگ قرمز به عنوان رنگ غالب در این معابد چینی – بودایی
۴- ارتفاع کم معابد از سطح زمین
۵- گستردگی معابد و قصرها در محور شمالی جنوبی
۶- گذر از حداقل دو دروازه برای رسیدن به فضای اصلی مجموعه
۷- رعایت سلسله مراتب حرکتی در محور جنوب به شمال

 

 

Introduction-to-China4

 

 

لشکر سفالین

 

این اثر تاریخی در شهر شیان دو ساعت پرواز دارید از پکن و ورودیش حدود 20 هزار تومانه

به چینی: 秦始皇陵兵马俑) شامل مجسمه سفالی هزاران سرباز مجهز مربوط به پادشاهی چین شی هوان، موسس دودمان چین در ۲۲۰ پیش از میلاد است.[۱] مجسمه‌های سنگی ارتش تراکوتا در حوالی شهر شی‌آن پایتخت نخستین امپراتوری چین پراکنده هستند. این آثار از مهم‌ترین یافته‌های باستان‌شناسی جهان در سال‌های اخیر به شمار می‌روند

 

 

تاریخچه

 

مجسمه‌های لشکر سفالین چین با اندام و اندازه واقعی به عنوان «پاسداران معبد سلطنتی در چین باستان» مستقر شده بودند. آنها به اولین امپراتوری چین متحد به نام چین شی هوان تعلق دارند. این امپراتور از سال ۲۲۱ تا ۲۰۶ قبل از میلاد مسیح بر چین باستان حکومت می‌کرد.
پیکره سربازان بیش از دو هزار سال پیش به همراه امپراتور به خاک سپرده شدند تا بر پایه باوری قدیمی، در جهان پس از مرگ نگهبان و معبد سلطنتی امپراتور باشند و او را از گزند دشمنانش حفظ کنند.

 

 

کشف لشکر سفالین

 

در سال ۱۹۷۴ میلادی، کشاورزان چینی در استان شاآن‌شی به صورت کاملا اتفاقی مقبره چین شی هوان و پاسداران معبد سلطنتی را کشف کردند. بر اساس برآوردها، مجسمه‌های لشکر سفالین شامل بیش از ۸۰۰۰ سرباز، ۱۳۰ کالسکه نظامی و ۵۲۰ اسب می‌شود.[۴] در رشته‌ای از حفاری‌های دقیق و پیو

سته از سال ۱۹۷۴ تاکنون، بیش از ۲۰۰۰ پیکره از زیر خاک بیرون آورده شده‌اند